The Rise of Endymion – Dan Simmons

In het laatste deel zet de tocht langs de rivier de Thetys zich voort. Via de materiezenders komt Endymion van de ene op de andere planeet terecht. De meest boeiende is de gasreus waar hij in belandt. Een eindeloze atmosfeer met een peilloze diepte daaronder. Hij wordt gefagocyteerd door een gasvormig wezen, dat,zo blijkt achteraf, hem niet opeet maar redt. Aenea profileert zich steeds meer als profetes en messias. Ze is ‘degene die leert’. Haar DNA is zodanig dat het toegang verschaft tot de ‘leegte die verbindt’. Je merkt het al, het laatste deel begint knap esoterisch te worden en is ook het deel waarin alle oplossingen en ontknopingen worden gebracht. Niet altijd met evenveel succes. Ik weet nog steeds niet waar de Srike vandaan komt en waarom hij zich ineens tot verdediger van Aenea en Endymion opwerpt.
Aenea verspreidt haar DNA via een soort Heilige Communie achtig ritueel, waarbij ze een drup van haar bloed in de wijn doet. Het gevolg is dat de cruciforme parasiet wordt afgestoten en dat de mensen verbinding kunnen maken met de verbindende leegte en op zo’n manier, zonder hulpmiddelen, van de ene naar de andere plek kunnen reizen.
Deze ontwikkeling leidt uiteindelijk tot de val van de Technocore, de val van de corrupte Katholieke kerk. Wat overblijft zijn de serieuze, niet corrupte priesters en gelovigen. De Ousters functioneren nu in vrijheid, kortom, het wordt nu echt geweldig.

Voor een uitgebreide samenvatting, zie HIER. De hele Cantos is een schitterend verhaal, het laatste deel is leuk, maar voelt als het afhechten van rafelige randjes.

Endymion – Dan Simmons

Het is 270 jaren na de val van de Hegemonie. Alle materiezenders zijn uitgeschakeld waardoor het rijk bestuurlijk in elkaar stortte. Men gaat er vanuit dat de Techno Core hierdoor ook uitgeschakeld is. De tijdtombes zijn na opening rustig gebleven. De RK kerk heeft kans gezien de Cruciforme parasiet zò te manipuleren, dat bij veelvuldig gebruik er geen zwakzinnigheid en geslachtsloosheid ontstaat. Hierdoor is de RK kerk van een sectarisch clubje uitgegroeid tot machtsfactor nummer 1, in feite de Staat, de ‘Pax’. De dochter van één van de pelgrims ziet kans om in de tijdtombes te stappen om daar 260 jaar later uit te stappen. Ze is de dochter van de Lusiaanse pelgrim en de cyber incarnatie van John Keats, die gedeeltelijk toegang had tot de zg ‘Techno Core’. De kerk ziet haar als een bedreiging en weet precies wanneer ze uit de tombe zal stappen. Eigenlijk is het niet de kerk die haar als probleem ziet, maar de TechnoCore, die de kerk in het geheim steunt. Raul Endymion ziet kans om het meisje op het moment dat ze uit de tijdtombe stapt, weg te kapen voor de neus van de Zwitserse Garde. Daarna begint een achtervolging via de materiezenders van de voormalige rivier Thetys. De achtervolger, pater-kapitein De Soya, een oprecht gelovig man, niet corrupt en het liefst parochiepriester, haalt ze op het eind ook in, maar laat ze dan ontsnappen. Iets dat hem door de paus en zijn cardinalen, een door- en door corrupt zootje, niet in dank wordt afgenomen.
Het is een verhaal dat zich niet in een korte smenvatting laat vertellen. Zie ook de samenvatting op WikiPedia

Hyperion – Dan Simmons

Er is niet 1 hoofdpersoon, maar meerdere. Er spelen diverse verhaallijnen door elkaar en met elkaar. Zeven mensen gaan op pelgrimstocht naar de ‘tijdtomben’ waar de Shrike huist, een angstaanjagend wezen dat in heel het bekende heelal mensen doodt, maar vooral op de eigen planeet, Hyperion. Het blijkt dat de tijdtomben terugreizen in de tijd. De vermoedelijke eigenaar is de ‘TechnoCore’,  het verband van kunstmatige intelligenties (AI). Deze hebben een geheel eigen ontwikkeling gevolgd en zijn een macht die losstaat van de mensheid, maar deze -zo lang het hen uitkomt- wel faciliteert. Onderweg vertellen de pelgrims hoe het zo gekomen is en wat hun relatie met de Shrike is. Deze pelgrimage speelt zich af op het moment dat de Ousters de planeet aanvallen. De Ousters zijn mensen die niet meer op planeten leven en zich helemaal aangepast hebben aan leven in de ruimte. De rest van de mensheid bewoont gewoon planeten en zijn voor het grootste deel verbonden in de ‘Hegemonie’. De aarde bestaat niet meer. Vermoedelijk door een ongeluk, maar mogelijk ook door snode opzet.

Dit is één van de beste verhalen die in jaren gelezen heb. Een absolute aanrader! Een 9 op de schaal van de artsoetgrunn. En dat alleen maar omdat ik niet goed weet hoe een 10 eruit moet zien.