Titan – Brandon Q. Morris

Het vervolg op Enceladus. Het ruimteschip ILSE verlaat Enceladus, Marschenko voor dood achterlatend. Maar net als in de laatste Marsfilm is hij dat natuurlijk niet. Hij ziet kans om zich naar het duikbootje te slepen en daar binnen te komen. Ondertussen vliegt de ILSE naar Titan, waar een signaal van de als verloren beschouwde Huygens satelliet is ontvangen. Als ze daar landen, lijkt het erop dat de gehele oppervlakte van Titan organisch is, een soort collectief. Ze kunnen maar ternauwernood ontkomen. Marschenko weet een signaal naar de aarde te sturen dat hij nog leeft. Omdat hij er van overtuigd is dat hij niet gered kan worden, duikt hij met het bootje opnieuw de diepte in, om de daar aanwezige raadsels op te lossen alvorens te sterven.
Hij krijgt contact met de intelligentie onder het ijs. Het is een sterk geestelijk wezen, gebaseerd op organisch weefsel dat planeet omspannend lijkt te zijn. Deze vertelt ook dat op Titan een vergelijkbare intelligentie ontwikkelt, maar een kind vergeleken met hem. Hij is miljoenen jaren oud. Op een andere maan is nog zo’n intelligentie maar die lijkt minder plezierig. Leven komt dus veel voor.
De Enceladus intelligentie kan Marschenko niet redden als organisch wezen, maar wel zijn geest. Marschenko wordt in de computer van de duikboot gekopieerd. Zijn lichaam blijft achter.
De ILSE heeft te horen gekregen over het signaal van Marschenko en vliegt terug naar Enceladus. Als de duikboot gevonden wordt en ze hebben zich overtuigd van zijn echtheid, wordt hij stiekem naar een opslagmedium gekopieerd en meegenomen. Het moet stiekem, want Mission Control wil geen buitenaardse software aan boord en stelt ook dat ze geen toestemming zullen krijgen om terug te keren als ze de software installeren. Dat gebeurt toch en de ILSE vliegt naar huis.

Calvijn, zijn leven en zijn werk – Dr R. Schippers

Een jaar of 10 geleden werd ik als Derde Orde Franciscaan geprofest. Van een oud collega kreeg ik toen een boekje met de titel ‘Calvijn’. Voorin had hij geschreven: ‘Af en toe even in lezen!’. Ik heb dat nooit gedaan. Tot nu. Het lag al enige tijd in mijn blikveld. De schrijver is een dominee en een groot fan van Calvijn, dat lees je overal in het boek. Hij beschrijft kort de familie en de jeugd van Calvijn. Deze kwam uit een familie die toegang had tot kerk en aristocratie. Het was een ‘studie’, een ‘nerd’ zou je kunnen zeggen. Een classicus, jurist, theoloog. Hoewel hij al heel lang contacten had met reformatiegezinden, duurde het tot zijn 48e dat hij zich ‘bekeerde’ zoals de schrijver dat noemt. Calvijn heeft Luther nooit ontmoet. Hij was bevriend met Melanchton die ook bevriend was met Luther. Zodoende was er wel enige communicatie. Calvijn heeft het altijd voor Luther opgenomen, ook al verzocht hij Melanchton wel eens om Luther wat te remmen als hij in zijn razernij weer wat ongenuanceerde uitspraken deed.
Er was een groot verschil tussen de positie van Calvijn en Luther. Luther had zijn keurvorst en hoefde zich minder met politiek te bemoeien. Calvijn zat in Genève midden in de politiek. De scheiding tussen kerk en staat bestond niet. In de 16e eeuw zag men het fundament van de staat alleen dan verzekerd, wanneer daaraan een confessie ten grondslag lag. En die confessie lag in Genève beslist niet vast. In dat kader moeten we volgens de schrijver ook de zware straffen zien waarbij Calvijn betrokken was. Hij heeft overigens altijd geijverd om het lijden van de veroordeelden tot een minimum te beperken.
Aan het eind van het boek wordt aandacht besteed aan diverse personen waarmee Calvijn contact heeft gehad en die in de reformatie een rol speelden.
Al met al een heel aardig boek.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

The Ship Series Book one: Landfall – Jerry Aubin

Weer eens een Science Fiction van een nieuwe schrijver gelezen. Het valt op dat het steeds moeilijker wordt om originele vindingen in een verhaal te stoppen. In dit geval gaat het om een groot ruimteschip dat gebouwd is in een grote asteroïde van zo’n 100 km lang. De Aarde is vergaan, hoe of wat is onduidelijk. Maar men heeft op het laatste moment dit schip gebouwd met de allerbeste technologie en daar miljoenen mensen ingevroren. De leiding is in handen van militairen, het onderhoud gebeurt door de burgers. Op die burgers wordt verachtelijk neergekeken. Het Schip zoekt bewoonbare planeten om kolonisten uit te zetten. Als zo’n planeet wordt gevonden gaat een groot deel van de ingevroren burgerij en de deel van de actieve, samen met militairen die hun maximale waardering niet hebben gehaald naar beneden. Ze krijgen hulpmiddelen en moeten zichzelf daarna zien te redden. Onderweg komt men wel eens wat ‘aliens’ tegen, die zijn bijna altijd vijandig. En op veel planeten vindt men een bevolking van reuzen mieren. Hoe die daar gekomen zijn? En dan vindt een militaire cadet tijdens een actie een Aardse shuttle in het oerwoud. Prompt wordt de vinder vermoord. En de cadet die bij haar was, wordt nu ook met de dood bedreigd. Waarom? Hij besluit om zijn geheim op het Schip bekend te maken en moet dan vluchten voor zijn leven, de onbekende diepten van het schip in…
Aanvankelijk was ik niet echt enthousiast over het verhaal. De thema’s waren bekend, ik weet uit welke boeken ze komen. Maar dat geeft niet. Ze zijn ingebed in een spannend verhaal met een eigen originaliteit. De personages zijn wat twee dimensionaal, of goed, maar dan ook erg goed, of ze zijn door en door corrupt.