Tagarchief: Franciscus van Assisi

The Poverty of Riches – Kenneth Baxter Wolf

St. Franciscus reconsidered. Zie ook de volgende

krantenartikelen:

https://pages.pomona.edu/~kbw14747/publicity.htm

Over het verschil tussen rijke armen en arme armen. Franciscus kust een melaatse. Melaatsen waren uitgestotenen, zondaars. De ontwikkeling van het begrip ‘melaatsheid’ is een studie apart. Ze waren een populaire gemeenschap om te kussen, heel wat heiligen hebben dat gedaan. Door vrijwillig het sociale aspect van een melaatse over te nemen kreeg Franciscus al een soort heilig aspect en werd meteen een concurrent van de hongerende leprozen. 

Franciscus  had kennis van kleding en stoffen, het was voor hem dus niet moeilijk om de meest beroerde stof om te dragen uit te kiezen, slechtere kleding nog dan de ‘gewone’ armen. Dit maakte hem soms heel populair: stukken van zijn kledij werden soms afgerukt om als relikwie te gebruiken.

Kon een arme, die niets had, toetreden tot Franciscus  zijn orde? Onduidelijk, het ‘ gaat heen en verkoopt al wat gij hebt’ etc. ging in ieder geval niet lukken.

Franciscus en zijn broeders waren niet te vergelijken met ‘gewone’ armen. Die wilden namelijk niet arm zijn en liever rijk worden, zij maakten zich zorgen over eten, kleding, onderdak, gezondheid. Zo niet de groep van Franciscus: zij hadden geen angst voor het verlies van wat dan ook, hun eigen zielenheil was het belangrijkst. De complete zorgeloosheid in de meest extreme armoede contrasteert sterk met die van de gewone armen. Het is elitaire armoede. Franciscus  en zijn kompanen moesten soms hun best doen om arm te blijven.

Lees verder

Franciscus van Assisi: Het verhaal van de drie gezellen

Geschrift waarin de ‘drie gezellen’ (Leo, broeder Angelus en broeder Rufinus) hun herinneringen aan Franciscus hebben gebundeld. Ze herhalen niet wat eerder door Thomas van Celano is opgeschreven, maar streven juist naar aanvulling. Veel nieuwe details in dit geschrift verlevendigen dan ook ons zicht op Franciscus en de begintijd van zijn Orde. De drie gezellen waren vertrouwelingen en gezellen van Franciscus in de periode van rond 1210 tot aan zijn dood in 1226. Ze schrijven als ooggetuigen, maar benutten ook gegevens die ze van andere broeders hebben vernomen.

Tot in de 60er jaren van de 20e eeuw is de echtheid betwijfeld. In dit verhaal (dat niet helemaal chronologisch is) is Franciscus bijzonder, gevoelig, beleefd, optimistisch en een groot verkwister. Hij is dol op aandacht en wil graag ridder worden en oorlogsheld.

Langzaam maar zeker maakt God hem duidelijk dat hij een andere weg moet bewandelen.  Hij gaat daar heel ver in, hij is een extremist. Ik lees hier voor het eerst dat hij ook een broer had. En dat er een priester was bij de vervallen kerk van de H. Damianus die voor hem zorgde. Er worden verschillende verhalen over zijn leven verteld. Hij had een behoorlijk netwerk richting belangrijke clerus. Dat maakte dat hij de kerkelijke aristocratie relatief makkelijk kon benaderen.

Al met al een erg katholiek, middeleeuws verhaal dat een redelijk beeld geeft van de avonturen van de eerste broeders.

Sein Name war Franziskus

Dit paasweekeinde toonde de NDR een twee-delige TV film over het leven van Franciscus van Assisi. Heel aardig van opzet, geen spectaculaire scenes. De grootste hoogtepunten uit het leven van Franciscus kwamen aan de orde. Het was een mooie film die de inspiratie en bevlogenheid van de man duidelijk liet uitkomen.

Gepubliceerd op 29 feb. 2016

Die große italienische Filmemacherin Liliana Cavani erzählt das Leben des Heiligen Franziskus aus der Sicht seiner treuesten Gefolgsleute: Klara von Assisi und Elias von Cortona.