The Developing Genome – David S. Moore

Erg populair, die epigenetica, je leest er regelmatig wat over. Dit boek legt uit waar het over gaat. Ik ga geen samenvatting geven, dat zou neerkomen op het bijna volledig overschrijven van het boek. Volgens de schrijver kunnen we (nog?) niet zoveel met epigenetica. Het geeft wel inzicht in de mechanismen bij het ontstaan van persoonlijkheden, ziekten, haarkleur enz. Het idee dat je eigenschappen op je genen vast liggen en van alles voor je bepalen is niet helemaal juist. Je DNA is erg interactief met de omgeving. Als er in de omgeving hongersnood is, dan passen je genen zich aan via epigenetische processen. Zo wordt een foet voorbereid op de wereld waarin het terechtkomt. Maar als die omgeving veranderd is, dan heb je mogelijk een probleem, je stofwisseling staat verkeerd afgesteld. Om dat soort dingen gaat het. Effectief speelt epigenetica in de geneeskunde vrijwel geen rol, maar er wordt veel onderzoek gedaan. De verwachting is dat dat op termijn wel gevolgen zal hebben op allerlei gebieden.